گل اگزالیس یا گیاه پروانه ای و روش نگهداری از آن

گیاه ٱگزالیس با نام علمی Oxalis triangularis بومی برزیل و از دسته گیاهان آپارتمانی تازه ورود به ایران می‌باشد و به دلیل داشتن ظاهر خاص و زیبای خود از محبوبیت و قیمت بالایی برخوردار است و توجه خاص­‌پسندان را به خود جلب کرده است.

آشنایی با گل پروانه‌ای

گیاه ٱگزالیس به نام‌های شبدر زینتی، گل پروانه‌ای، شبدر بنفش و گل عشق نیز معروف می‌باشد. برگ‌های زیبای آن به شکل بال‌های پروانه و به رنگ‌های قرمز مایل به ارغوانی تا بنفش می‌باشند.

البته این گیاه دارای گونه سبز نیز می‌باشد. از ویژگی‌های خاص این گیاه بسته شدن برگ‌ها در شب و باز ماندن آن‌ها در طول روز می‌باشد. گل پروانه‌ای دارای گل‌های شش پر به رنگ بنفش تا یاسی و دارای ساقه‌های بسیار ظریف و نازک می‌باشد. این گیاه دارای مقادیر اگزالیک اسید می‌باشد که مصرف آن برای انسان و حیوانات خانگی خطرناک بوده و بهتر است دور از دسترس و بلع کودکان قرار گیرد.

این گیاه در دسته گیاهان سمی آپارتمانی قرار می گیرد.

شرایط پرورش و‌ نگهداری گل پروانه ای

• نور:

اگزالیس به دلیل داشتن برگ‌های قرمز و بنفش نیازمند نور زیاد می‌باشد و در محیط کم نور برگ‌ها شروع به سبز شدن می‌کنند و ساقه‌ها بلند و علفی می‌شوند. بهتر است گیاه در مکانی نورگیر قرار گیرد، اما توجه داشته باشید که تابش مستقیم آفتاب هم باعث سوختگی برگ‌ها می‌شود.

• دما و رطوبت:

این گیاه به رطوبت متوسط نیاز دارد و روش جزیره می‌تواند رطوبت مورد نیاز آن را تامین کند. اگزالیس هوای خنک را دوست دارد و دمای 15 تا 25 درجه سانتیگراد برای نگهداری آن مناسب می‌باشد. این گیاه در فصل زمستان به خواب می‌رود و در فصل بهار دوباره رویش پیدا می‌کند.

• آبیاری:

گیاه پروانه‌ای دارای ریزوم (پیاز) در بخش خاکی می‌باشد و آبیاری بیش از حد و رطوبت بالای خاک سبب پوسیدن ریزوم‌ها می‌شود. بهتر است برای آبیاری سطح خاک تا حدود سه الی چهار سانتیمتر خشک شده و سپس اقدام به آبیاری شود. به طور میانگین هفته‌ای یکبار آبیاری برای این گیاه کافی می‌باشد. در فصل پاییز و زمستان نیز هر دو الی سه هفته آبیاری لازم می‌باشد.

• خاک:

خاک مناسب برای پرورش اگزالیس باید دارای زهکشی و تهویه خوب و غنی باشد. ترکیب خاک برگ و خاک باغچه همراه با پیت ماس و پرلیت برای پرورش آن مناسب می‌باشد.

 تکثیر گیاه پروانه ای

گیاه پروانه‌ای از طریق ریزوم‌ها یا پیازچه‌های کوچکی که در زیر خاک تشکیل می‌دهد قابل تکثیر می‌باشد. برای تکثیر کافی است در هنگام تعویض گلدان و در فصل استراحت، پیازهای مادری را همراه با قسمت‌های هوایی تقسیم کرده و هر توده را در گلدان جداگانه حاوی خاک مناسب و مرطوب بکارید.

برای کاشت پیازها ابتدا دو سوم گلدان را از خاک پر کرده و در هر گلدان سه تا چهار پیاز را قرار دهید به صورتی که راس پیاز به سمت بالا و در سطح گلدان باشد. سطح پیازها را با دو الی سه سانتیمتر خاک پوشانده و گلدان را آبیاری کنید.

بهتر است گلدان‌ها در مکانی با چهار تا پنج ساعت نور مستقیم قرار گیرد. جوانه‌زنی پیازها 5 تا 10 روز زمان برده و در بعضی شرایط تا 20 روز نیز به طول می‌انجامد. آبیاری زیاد سبب پوسیدگی پیاز می‌شود و بهتر است آبیاری در زمان خشک شدن خاک انجام شود.

کوددهی و هرس گل پروانه ای

گیاه اگزالیس برای حفظ رنگ زیبای خود و تولید گل نیازمند کوددهی و بستر غنی می‌باشد. به طور کلی در فصل بهار و تابستان کوددهی با کوهای NPK هر دو هفته یکبار برای تغذیه گیاه مناسب می‌باشد. گیاه پروانه‌ای در فصل سرد و با کاهش دمای هوا به خواب زمستانی می‌رود و می‌توان برگ‌ها را از کف چید تا در فصل بهار مجدد رویش پیدا کنند.

 

بهترین زمان تعویض گلدان در گیاه اگزالیس در فصل خواب یعنی پاییز و زمستان و هنگامی است که ریشه‌ها گلدان را پر کرده و از انتهای آن خارج شده باشند.